Η Φιλιώ, το μικρούλι ποντικάκι με τ’ αστείο το μουτράκι, κάνει μια συλλογή αλλιώτικη απ’ τις άλλες: μαζεύει. . . δοντάκια! Ναι, ναι, καλά ακούσατε! Όταν μας κουνιέται ένα δοντάκι, και τελικά βγει, οι γονείς μας το πετούν στη στέγη, έτσι δεν είναι; Ε, από εκεί τα μαζεύει ένα ένα η Φιλιώ, ξέρει αυτή τον τρόπο! Και τώρα έχει ολόκληρο θησαυρό από δαύτα, όπως κι από τα παραμύθια που θα μας διηγηθεί. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]