Τι ανόητα και θριαμβικά που λαλούν αυτά τα κοκόρια της οδού Αισχύλου. Ανεβασμένα πάνω σε καφάσια, πίσω από αυλές· κάτω από κλειστά παράθυρα αναγγέλουν την άφιξη της κάθε νέας αυγής. Κι όχι μόνο. (. . .) Σαν τα κοκόρια της οδού Αισχύλου και τα γραπτά αυτού του βιβλίου - η Σεβάς Χανούμ, ο Ηλίας του Λευκού Πύργου, η Σουζάνα Γιακάρ, η κυρία με την πάπια που νοικιάζει αποκριάτικες στολές στη Θεσσαλονίκη, ο Παζολίνι, η Κάλλας, ο Τσαρούχης, ο Διαμαντής Διαμαντόπουλος, ο Χριστιανόπουλος, ο Ασλάνογλου και τα άλλα μες στην βουή του κόσμου λένε τα δικά τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]