Πάντοτε ήταν κρυμμένα μέσα στα βάθη των αιώνων για τους αμύητους, τα όσα περιελάμβαναν τα Ελευσίνια Μυστήρια ή όπως τα αποκαλούσαν τότε, τα Σεμνά Όργια της Μάνας και της Κόρης, Δήμητρας και Περσεφόνης, που με τον Ίακχο αποτελούσαν τους πρωταγωνιστές του πιο μεγάλου ΤΡΙΟ - ΤΡΙΓΩΝΟΥ, του Ελευσίνιου Κύκλου. Αυτό το Θεϊκό ΤΡΙΟ μέσα του έκρυβε τα δόγματα του Ορφισμού, μιας εσωτερικής αποκάλυψης μυστήρια, που δίδασκε την αρχαιότατη Κοσμογονία, τη μυστικιστική Θεογονία, με κεντρική πηγή ένα μόνο Δημιουργό Πατέρα, Αΐδιο και Άπειρο, Αδιαφόρητο και μη Διαφοροποιημένο. . . (Δραβινικό ΤΡΙΟ. Αιγυπτιακό ΤΡΙΟ. Ελευσίνιο ΤΡΙΟ). Παράλληλα πίσω από τους ύμνους και τους στίχους τους οι ποιητές και τραγωδοί της κλασσικής Ελλάδας, έκρυβαν τις απόκρυφες γνώσεις, που έλαβαν όταν μυήθηκαν στα Ελευσίνια Μυστήρια. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]