Για τα γενέθλιά της ετοίμασε η γιαγιά δύο πελώριες τούρτες, η μία από σοκολάτα, η άλλη σαντιγί, κι ατέλειωτα κιλά φρουτοσαλάτα. Έφτιαξε από πάνω και μια σοκολατένια γάτα, πεντανόστιμη, τεράστια, που η φήμη της απλώθηκε σε όλα τα προάστια.
`Να πάει ο χρόνος να πνιγεί`, τραγούδαγε χοροπηδώντας η γιαγιά. `Σιγά μη φοβηθώ εγώ το χρόνο. Ο νους μου εμένα είναι στη χαρά και στο παιχνίδι, κάνω την κάθε μέρα μου στολίδι`.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
