`Το τσούρμο συνέχιζε να περπατεί και να ελπίζει πάλι, δίχως τύψεις, αφού έπραξαν πίστευαν το σωστό κι έσερναν την Ευσαΐα που δεν ήθελε να ακολουθήσει, μα σα σταμάτησε ν` ακούγεται το κλάμα της Ποινίτσας, στάθηκε η μάνα ακίνητη, γούρλωσε τα μάτια της κι έκλεισε με τις δυο παλάμες τ` αυτιά της. `Σωπάστε ν` ακούσω`, φώναξε κι όλοι έμειναν ακίνητοι, για ν` ακούσει η άμοιρη μάνα, μόνο αυτή, το κλάμα της Ποινίτσας της και να πιστέψει πως ήταν ακόμη ζωντανή`. Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]