(. . .) Στην ημιτελή αυτή νουβέλα, έργο συγγενικό με το `opus magnum` του Ίταλο Σβέβο, τη `Συνείδηση του Ζήνωνα`, αναπτύσσονται τα θέματα που απασχολούν τον συγγραφέα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του: τα όνειρα και η σπουδαιότητά τους, ο πεσιμισμός, το αβάσταχτο βάρος των κοινωνικών συμβάσεων και τη δυνατότητα μιας, έστω και σύντομης, απόδρασης από τη βαρετή καθημερινότητα και τους εξαναγκασμούς της αστικής κοινωνίας. Ένα έργο των αρχών του 20ου αιώνα από τον συγγραφέα ο οποίος σηματοδότησε την αρχή του Μοντερνισμού στην ιταλική λογοτεχνία και πρώτος ενδιαφέρθηκε για τον Φρόυντ και τη θεωρία της ψυχανάλυσης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]