`Γαία θεά δακρύβρεχτη και σύμπαν μου πατέρα,
Ομορφοξόμπλιαστη βροχή, στη σκέψη δώστε χέρα`.
Τα δίστιχα από την Κρήτη· τα δύστυχα; Όχι, η Όρσα Δρετάκη, όπου συναντά λύπη και έλλειψη, αντιστέκεται με το λόγο της, το στιγμιαίο `όχι` που υψώνει σθεναρά. Με την κρητική διάλεκτο, με τις μαντινάδες της, οπλίζεται και προχωρά. Κι ας χάνεται και καμιά μάχη πού και πού.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]