[. . .] Οι Απλοί Στίχοι, εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1891. Σε αυτούς ο Μαρτί μιλάει σε πρώτο πρόσωπο, προσφέροντάς μας όλες τις ενδόμυχες σκέψεις του και το πνευματικό του περίγραμμα, με τόση ειλικρίνεια που πολλές φορές αγγίζει την εκμυστηρίευση. Αυτοί συνθέτουν σε καλό μέτρο, μια αυτοβιογραφική καταγραφή, σε τέτοιο βαθμό που αποτελούν ένα ντοκουμέντο απαραίτητο για όποιον θελήσει να παρουσιάσει το πορτραίτο του ποιητή.
Στην εισαγωγή του βιβλίου των Απλών Στίχων, ο Μαρτί δηλώνει πως το δημοσιεύει `γιατί αγαπάει την ειλικρίνεια και πιστεύει στην αναγκαιότητα να εκφράζεται το συναίσθημα με τρόπο απλό και ειλικρινή`. Με την απλότητά τους ο Μαρτί είχε την πρόθεση να έχει πρόσβαση στο ευρύτερο δυνατό ακροατήριο και να πλησιάσει τη φωνή του σε αυτή των καταπιεσμένων. Η σοφία των Απλών Στίχων, το μεγαλείο τους, δίνεται από τη χρήση της γλώσσας του λαού, του απλού ανθρώπου, για να του μεταδώσει με αυτή, ένα μήνυμα ωραιότητας.
Ο Χοσέ Μαρτί είχε εκείνο το χάρισμα που σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες, ήταν ικανό να ανάβει μια άσβεστη φωτιά μέσα στις καρδιές και στη συνείδηση των άλλων. Είναι αυτό το χάρισμα που είναι παρόν στην ψυχή των κουβανών που τον λατρεύουμε σαν έναν άνθρωπο εξαιρετικό, όχι μόνο σαν κουβανό αλλά και σαν παγκόσμια προσωπικότητα, έναν άνθρωπο που δεν ανήκε μόνο στην εποχή του αλλά και γιατί η σκέψη του είναι έγκυρη ακόμα και σήμερα και προκύπτει απαραίτητη για να συνεχίσουμε τη μάχη για ένα καλύτερο κόσμο. [...]