Ο Σταύρος Τσιώλης αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση για τα ελληνικά κινηματογραφικά δεδομένα: χιουμορίστας και ποιητής, θυμόσοφος και ταξιδευτής, ανάλαφρος και ερωτικός, παραδοσιακός και μοντέρνος. (. . .) Στις ταινίες του (. . .) συνυπάρχουν ο δημιουργικός αυθορμητισμός της σκηνοθεσίας, το χιούμορ των διαλόγων και η μελαγχολία της ματιάς του πάνω σ` ένα κόσμο που γνωρίζει πολύ καλά, τον γεμάτο ομορφιά και μυστήριο κόσμο της ελληνικής επαρχίας. (. . .) Τα κείμενα, οι κριτικές και η συνέντευξη του σκηνοθέτη που δημοσιεύονται σ` αυτήν την μονογραφία, στοχεύουν στο να αναδείξουν τη ζωντάνια και τη φρεσκάδα ενός κινηματογράφου, τον οποίο σηματοδοτεί, με μοναδικό τρόπο, ο παρορμητισμός, το τυχαίο και το άγνωστο. [. . .]

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]