`Τα σπανιόλικα παπούτσια` της Άλκης Ζέη, κείμενα με έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο (πολιτικό και υπαρξιακό), συνιστούν μια σειρά αυθεντικών ιστοριών που άνετα θα τις χαρακτήριζε κανείς ως διηγήματα. (. . .) Με τον ανεπανάληπτο συγγραφικό της τρόπο η Άλκη Ζέη αποτυπώνει σε ολοζώντανες και σπαρταριστές εικόνες την Ελλάδα της Κατοχής και του Εμφυλίου. Παρά την τραγικότητα των δύο αυτών περιόδων της ελληνικής ιστορίας, η Άλκη Ζέη, χωρίς να τις εξωραΐζει, τις κάνει αξιοθαύμαστες και αξιοθύμητες.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]