Αν τα ζώα πιο πολύ μας μοιάζαν Αν οι βάτραχοι παναγίες κατεβάζαν Αν οι σκύλοι είχαν συζύγους και οι σκίουροι δεσμό. Ενώ τα πρόβατα έκαναν διαλογισμό, Τότε στο δάσος, στο στάβλο, στον αγρό Μπορεί να έβρισκες το ζωολόγιο αυτό, Να το διαβάζουν πελαργοί, αρουραίοι και γατάκια. Να το ξεφυλλίζουν αγελάδες με λερωμένα από το γάλα τους βυζάκια. `Το βρήκα το βιβλίο ιδιαιτέρως κωμικό` Θα άκουγαν να λέει τον ποντικό. Άλλοι, ωστόσο, μπορεί να ήταν πιο αγροίκοι. `Βλακεία` ίσως έλεγαν οι λύκοι. Και όσο για τους κριτικούς, χα, θα έγραψαν αυτό που οι κότες λεν, `Πιστέψτε με, δεν είν` και Λαφονταίν`.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]