[...] Mε εικόνες μέσα σε εικόνες και πορτρέτα, με σώματα χωρίς δέρμα, διάφανα συνονθυλεύματα από όργανα, εντόσθια και τένοντες, με παράξενα ερπετά και έντομα, δράκους και φτερωτά όντα, ο Μπιτσάκης εξετάζει και ταυτίζει τα στοιχεία του κόσμου γύρω του και μέσα του με τρόπο σχεδόν αναγεννησιακό. Σχεδιάζοντας προσπαθεί να συμφιλιωθεί με τους δαίμονές του.
(Ελισάβετ Πλέσσα)