(. . .) Θα `θελα πολύ να είμαι σαν τη Ρούμπι Ρέντφορντ, την αγαπημένη μου ηρωίδα, που είναι κορίτσι σαν κι εμένα αλλά δουλεύει σαν μυστικός πράκτορας και δε βρίσκει ποτέ, μα ποτέ τον μπελά της! Αν ήμουν σαν κι αυτήν, θα ήμουν διάσημη και δε θα χρειαζόταν να συμμετάσχω στους χαζοαγώνες Ορθογραφίας που διοργανώνει η δασκάλα μου, η κυρία Γουίλμπερτον. Και σας διαβεβαιώνω ότι αν δε χρειαζόταν να διαβάσω για τους αγώνες αυτούς, δε θα μάλωνα με τον καλύτερό φίλο μου, ούτε θα με κατηγορούσαν για κάτι που δεν έκανα. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
