Το έργο του Πλουτάρχου άσκησε τεράστια επίδραση στην ευρωπαϊκή διανόηση (Έρασμος, Ρουσσώ, Γκαίτε, κ.ά.) και γονιμοποίησε ποικιλοτρόπως σημαντικές εθνικές λογοτεχνίες (Σαίξπηρ, Κορνήλιος, Ρακίνας, Σίλλερ, κ.ά.), ενώ συγχρόνως υπήρξε το προσφιλές εγκόλπιο βασιλέων, ηγεμόνων και γενικότερα ανθρώπων της δράσης, όπως ο Ερρίκος Η΄, Ναπολέων, Φρειδερίκος της Πρωσίας, Ουάσιγκτον, Φραγκλίνος, κ.ά. Οι ηθικοφιλοσοφικές και παιδαγωγικές πραγματείες των `Ηθικών`, με την πληθώρα ψυχολογικών - κατεξοχήν - παρατηρήσεών τους, εκτιμήθηκαν ιδιαιτέρως όχι μόνο από τη χριστιανική γραμματεία, αλλά και από σπουδαίους παιδαγωγούς και δοκιμιογράφους, όπως οι Ρουσσώ, Μονταίνιος, Έμερσον κ.ά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]