Η περιδιάβαση γίνεται περιπλάνηση. Η Αθήνα μένει συνεχώς πίσω, μακριά, μέσα στο μυαλό, αν και είναι έδρα, τόπος κατοικίας - όχι καταγωγής, αλλά κατοικίας. Η Αθήνα απουσιάζει από το λεύκωμα επειδή απουσιάζει κι από τη ζωή των πρωταγωνιστών ταξιδιωτών, εσωτερικών μεταναστών. Που αποβιβάζονται με εκπληκτική ευελιξία (. . .) σε σταθμούς τρένων, αποβάθρες λιμανιών και μετακινούνται προς το νέο σπίτι. Γράφοντας πίσω από τις κάρτες. Αυτό είναι το βασικό συστατικό της νέας τους ζωής. Κάθε φορά νέας ζωής. Πολλές ζωές, λοιπόν, συμπυκνωμένες σε μία, γιατί δεν γίνεται αλλιώς. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
