[...] Η Γιώτα Παρθενίου είναι ένας συγκροτημένος άνθρωπος, με λεπτότητα, ευγένεια και αρχοντιά· ένας εξαιρετικά ευαίσθητος άνθρωπος που καταφέρνει να μας παρασύρει, με τα ολιγόστιχα ποιήματά της, στους πολύπλοκους προσωπικούς ιδεολογικούς και ψυχικούς ορίζοντες της ύπαρξής της. Είναι μια περήφανη ηπειρώτισσα, ριζωμένη γερά και δεμένη σφιχτά με την ιστορία και τις αρχές της γης της, με την οποία βρίσκεται σε μια διαρκή και γόνιμη σχέση. Τα βουνά και τα χωριά, τα δέντρα και τα ποτάμια, οι ιστορικοί χώροι και οι ήρωες παίρνουν άλλες διαστάσεις στο φανταστικό της ποιήτριας, γίνονται σύμβολα. [...]

(από την εισαγωγή του βιβλίου)