Ο κόσμος της Ιφιγένειας ήταν αληθινή ευλογία μέχρι εκείνη τη λευκοντυμένη μέρα που άρχισε να κατακλύζεται από απώλειες και προδοσίες: ο πατέρας της, η μεγάλη της αδυναμία· η μητέρα της, το αιώνιο στήριγμά της· η δουλειά της· ακόμη κι αυτός ο έρωτας της ζωής της, ο άντρας της. Η ώρα που θα αντιμετωπίσει τη γυμνή αλήθεια έχει φτάσει. Μένει τώρα να διαπιστώσει αν οι όρκοι της αγάπης θα χωρέσουν τη θυσία της ή θα γυρίσουν την πλάτη στους πληγωμένους καιρούς.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]