Ο Φώτης Κόντογλου είναι η ζωντανή έκφραση της Ρωμιοσύνης, αλλά και της «χαρμολύπης», όπως τη διδάσκει στην ιερή γλώσσα των Πατέρων μας η Ορθοδοξία. Ο ίδιος ονομάζει, σ` ένα κείμενο του βιβλίου τούτου, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη: «ο αγιασμένος γλάρος της Σκιάθου», «ο φιλέρημος γέρων», που μεθούσε με το νέκταρ της Παναγιάς, ψάλλοντας την «Πεποικιλμένη». Ανάλογους τίτλους θα μπορούσαμε κι εμείς να δώσουμε στον Κόντογλου, που αγαπούσε τους Αγίους, αλλά πάνω από όλα την Παναγία, για την οποία έχει γράψει σελίδες συγκλονιστικής ομορφιάς και λογοτεχνικής χάριτος! Ιδιαίτερα συγκινητικός είναι ο λόγος του για την Κοίμηση της Παναγίας και την πάντιμη γιορτή της τον Δεκαπενταύγουστο, που ονομάζεται «Πάσχα του Καλοκαιριού»!

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]