Στο πέμπτο βιβλίο της σειράς τα Χρονικά της Γης, ο Ζαχαρίας Σίτσιν, με τη γνωστή του ευρυμάθεια και με συναρπαστικά στοιχεία, εντοπίζει με εκπληκτική ακρίβεια τις απαρχές του Χρόνου και την ανεξίτηλη υπογραφή εξωγήινων θεών στην πέτρα. Αυτοί οι Θεϊκοί Αρχιτέκτονες συνέβαλαν στην εμφάνιση της πρώτης Νέας Εποχής της ανθρωπότητας, εποχής επιστημονικής προόδου και πνευματικής ανάπτυξης. (. . .) Συνδυάζοντας γλωσσολογικές, αρχαιολογικές και επιστημονικές γνώσεις, ο Σίτσιν, σε αυτό το εμπεριστατωμένο και πολύπλευρο έργο, υποστηρίζει την κυκλικότητα του Χρόνου, τη θεωρία της ατέρμονης επιστροφής. Σήμερα που ατενίζουμε την έλευση μιας ακόμη Νέας Εποχής, της Εποχής του Υδροχόου, στρέφουμε το βλέμμα μας στα άστρα για απαντήσεις. Όμως για να κατανοήσουμε το μέλλον, θα πρέπει να εξετάσουμε το παρελθόν, τα γεγονότα που διαμόρφωσαν τον πολιτισμό μας πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια και τους συσχετισμούς τους με τους Κύκλους του Χρόνου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]