[...] Από τις 9 προηγηθείσες μεταφράσεις η παρούσα τόλμησε να κρατήσει τον ίδιο ακριβώς αριθμό στίχων με το πρωτότυπο. Στην έκδοση που ακολουθεί αντιστοιχίζοντας στίχο προς στίχο, λίγες μόνο φορές, για λόγους νοηματικής ομαλότητας, έγιναν κάποιες αναστροφές στίχων, ιδιαίτερα στα λυρικά μέρη. [...] Μια μετάφραση ισχύει όσο προκαλεί προβληματισμούς σε σκηνοθέτες, μουσουργούς, σκηνογράφους και ηθοποιούς, όσο δηλαδή είναι δραστικό κείμενο. Η ανά χείρας μετάφραση φιλοδόξησε να προτείνει ένα διαφορετικό μεταφραστικό ήθος. Κατά πόσον το πέτυχε θα το δείξει ο χρόνος και η αντοχή της σε σκηνικές αναγνώσεις. Η ανάγνωση ενός δράματος είναι δυνάμει παράσταση. Μόνο αν έχει θεατρική πνοή, θα αντέξει και στην απλή ανάγνωση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]