[...] Ο καθένας που μελετάει την «Οδύσσεια» έχει και τη δική του γνώμη για το που παρέσυραν οι άνεμοι τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του στην προσπάθειά τους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, την Ιθάκη. Ξέρουμε όμως ότι οι άνεμοι, που φουσκώνουν τα πανιά των πλοίων, ήταν οι ίδιοι τότε, όπως και σήμερα. Ακόμα, πως οι ναυτικοί που ταξιδεύουν χωρίς πυξίδα, μέχρι και σήμερα, βρίσκουν τον δρόμο τους από τη θέση του ήλιου τη μέρα, του φεγγαριού και των αστεριών τη νύχτα. Σε τούτο το βιβλίο μπορούμε να κάνουμε μια υπόθεση για το πώς πιθανόν περιπλανήθηκε ο Οδυσσέας οδηγημένος από τους ανέμους και σε ποιες ακτές άραξε, πριν φτάσει στην Ιθάκη, μια και οι χώρες που αναφέρει ο Όμηρος, από την Ίσμαρο και πέρα, είναι εντελώς φανταστικές. Τα λόγια των ποιητών είναι δύσκολο να τα χωρέσεις μέσα σ` έναν χάρτη, αλλά τίποτε δεν είναι πιο βασισμένο στην αλήθεια όσο η τέχνη. Σε μας μένει να την ανακαλύψουμε!

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]