(. . .) Στις σελίδες αυτού του βιβλίου, η φαινομενολογική αναγωγή οδηγεί τη θεωρητική σκέψη αναφορικά με το είναι και την πανοραμική έκθεση του ίδιου του είναι σε μια σημασία που δεν είναι ανορθόλογη. Η λαχτάρα για τη ριζική εξωτερικότητα, η οποία γι’ αυτό το λόγο αποκαλείται μεταφυσική, ο σεβασμός γι’ αυτή τη μεταφυσική εξωτερικότητα την οποία, πριν απ’ όλα, πρέπει να «αφήσουμε να υπάρχει» - συνιστούν την αλήθεια. Αυτή η λαχτάρα εμψυχώνει ετούτη την εργασία και πιστοποιεί την προσήλωσή της στον ιντελεκτουαλισμό του Λόγου. Αλλά η θεωρητική σκέψη, καθοδηγημένη από το ιδεώδες της αντικειμενικότητας, δεν εξαντλεί αυτή τη λαχτάρα. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]