Με το βιβλίο «Οι υπηρέτες του Σουλτάνου» του τούρκου ιστορικού I. Metin Kunt, οι εκδόσεις Παπαζήση εγκαινιάζουν τη σειρά «Μεσανατολικές Σπουδές», στην οποία πρόκειται να περιληφθούν καθιερωμένες μελέτες ελλήνων και ξένων ειδικών της τουρκικής, της οθωμανικής αλλά και της ευρύτερης ισλαμικής ιστορίας της Μέσης Ανατολής. Το παρόν έργο, επιστημονικά πειθαρχημένο και με την υποστήριξη αδημοσίευτων αρχειακών πηγών, αποτελεί μια από τις πλέον αξιόπιστες μελέτες για τις οθωμανικές ελίτ και τη σημασία των στρατιωτικο-διοικητικών «οίκων» της οθωμανικής περιφέρειας. Συγκεκριμένα, ο συγγραφέας περιγράφει τη διάρθρωση των «οίκων» των αξιωματούχων «δούλων της Υψηλής Πύλης» που αναλάμβαναν τα υψηλά, εκτός κεντρικού μηχανισμού, πόστα του μπηλέρ-μπέη (beyler-beyi, διοικητή επαρχίας) και του σαντζάκ-μπέη (sancak-beyi, διοικητή επαρχιακού διαμερίσματος) και αναλύει τις μεταξύ τους σχέσεις, καθώς και τις σχέσεις τους με την κεντρική αυτοκρατορική διοίκηση, από το 1550 έως το 1650: μια εξαιρετικής σημασίας εκατονταετία, αφού τα γεγονότα τα οποία έλαβαν χώρα στη διάρκειά της - οι εκστρατείες στο ανατολικό μέτωπο εναντίον της σιϊτικής δυναστείας των Σαφαβιδών (Safavi) του Ιράν (1578-1590) και στα δυτικά σύνορα εναντίον των Αψβούργων (1590-1606), οι εξεγέρσεις των Τζελαλήδων (Gelali, 1595-1610, 1654-55, 1658-59), αλλά και ο απειλητικός πολιτικός, κοινωνικός και οικονομικός μετασχηματισμός, καθώς και η στρατιωτική ανάπτυξη της Δύσης - κατέληξαν σε έναν ευρείας κλίμακας, μετασχηματισμό των διοικητικών και κοινωνικό-οικονομικών δομών του οθωμανικού κράτους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]