Δεν μπορούσα να συνέλθω από την αιφνίδια και αυθόρμητη έλξη που τόσο απροσδόκητα είχε ξεπηδήσει ανάμεσά μας, αυτή την οικειότητα με το σώμα του άλλου που μέχρι προ ολίγου δεν τολμούσα να πλησιάσω. Τα γυμνά σώματά μας. Το λαμπερό πρόσωπο της Κατρίν τόσο κοντά στο δικό μου, που τα χαρακτηριστικά του έπαιρναν μια άλλη, άγνωστη όψη. Οι παιδιάστικες κουβέντες μας. Τα αβίαστα γέλια για ανόητα πράγματα - όλα ήταν μαγικά. Αυτό είναι έρωτας; Αυτό είναι ο έρωτας; Αναρωτιόμουν συνεχώς, με περισσότερη επιμονή απ` ό,τι στο πρόσφατο παρελθόν, τότε που γινόμουν μάρτυρας αυτού του αισθήματος εξ αποστάσεως.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]