Στα πλαίσια των ερμηνευτικών Ομιλιών του ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ασχολήθηκε εν εκτάσει με την Αγία Γραφή. Επιλέγοντας, κατά προτίμηση, αγιογραφικά χωρία, ερμηνεύει και εμβαθύνει σ` αυτά, χωρίς κατά κανόνα να παραλείπει τις εποικοδομητικές προεκτάσεις. Και τούτο, διότι συνήθως μιλάει ενώπιον εκκλησιάσματος και ενδιαφέρεται για την πνευματική καλλιέργεια και την ηθική διδασκαλία των ακροατών του. Κάτω από το γράμμα του κειμένου, πολλές φορές αναζητάει διάφορους συμβολισμούς. Το έτος 386 εκφώνησε στην Αντιόχεια μια σειρά από 9 Ομιλίες, στις οποίες ερμήνευσε τα πρώτα κεφάλαια της Γενέσεως, ενώ δύο χρόνια αργότερα, το 388, άλλη σειρά 67 Ομιλιών για τα υπόλοιπα. Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται οι Ομιλίες ΙΕ`-ΙΗ`, που ερμηνεύουν το κείμενο της Γενέσεως από το κεφάλαιο 2,20 έως 4,1, δηλαδή από τη δημιουργία της Εύας μέχρι την εκδίωξη από τον παράδεισο και τη γέννηση του Κάιν και του Άβελ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]