`Έριξα την ηρωίδα μου στην κουνελότρυπα χωρίς να έχω ιδέα για το τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια`, έγραφε ο Lewis Carroll, περιγράφοντας πως επινόησε την Αλίκη ένα `χρυσαφένιο δειλινό` του 1862 για να διασκεδάσει τη μικρή του φίλη Αλίκη Λίντελ. Οι ονειρικοί κόσμοι της Χώρας των Θαυμάτων βρίθουν από παραδοξολογήματα. Πίσω, όμως, από το χιούμορ και το σπινθηροβόλο παιχνίδισμα των λέξεων κρύβεται η σπαρακτική νοσταλγία για τον χαμένο κόσμο της παιδικής ηλικίας.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
