Οι μάσκες του ρεαλισμού
Εκδοχές του νεοελληνικού αφηγηματικού λόγου: Νικόλαος Επισκοπόπουλος, Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Δημοσθένης Βουτυράς, Φώτης Κόντογλου, Στρατής Μυριβήλης, Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, Ηλίας Βενέζης, Θανάσης Πετσάλης-Διομήδης, Γιώργος Θεοτοκάς, Μ. Καραγάτσης
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-03-3596-5
1η έκδ., Ελληνική, Νέα
€ 26.50 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
21 x 14 εκ, 820 γρ, 653 σελ.
τ. 2
Περιγραφή

Η κυριολεξία είναι το ζητούμενο κάθε λογοτεχνικής αφήγησης, ακόμη και όταν αυτή καταφεύγει στους τρόπους της μεταφοράς. Καμιά αφήγηση δεν θέλει να μην είναι ρεαλιστική, ενώ όλοι οι μυθιστοριογράφοι πιστεύουν ότι είναι ρεαλιστές. Μέσα από την Ιστορία της μυθιστοριογραφίας, ο αφηγηματικός ρεαλισμός έχει αναδειχθεί σε μεγάλο δάσκαλο της αφήγησης, και ανάμεσα στους σημαντικούς μαθητές του περιλαμβάνονται και οι απείθαρχοι, οι αναθεωρητές, οι επικριτές ή και οι αρνητές. Σύμφωνα με αυτή τη διευρυμένη αντίληψή του, ο ρεαλισμός δεν αναγνωρίζεται μόνο στην ιστορική του άποψη (που τον ταυτίζει κυρίως με το ρεαλιστικό μυθιστόρημα του 19ου αιώνα), αλλά και στην αφηγηματολογική (που τον ταυτίζει με μια θεμελιώδη μιμητική σταθερά) και στην εννοιακή (που τον ταυτίζει με ένα τρόπο παρατήρησης, αντίληψης και αναλογικής εξήγησης της πραγματικότητας). Στις Μάσκες του ρεαλισμού παρουσιάζονται εκδοχές του αφηγηματικού λόγου που ιχνηλατούν την περιπέτεια του ελληνικού ρεαλισμού, από την αυθόρμητη ροπή προς την πραγματιστική αναπαράσταση έως την απόλυτη κατάφαση του νατουραλισμού, και από την άρνηση του αισθητισμού, μέσω της επίκρισης του μοντερνισμού, έως την αναθεώρηση του μεταμοντερνισμού. Αυτές οι εκδοχές πρόσφεραν στη λογοτεχνία μας αρκετές ιδιότυπες και με προσωπικό τρόπο δουλεμένες μάσκες του ρεαλισμού, όπως η βουκολική, η ατμοσφαιρικά κοινωνιστική, η αστική, η ψυχαναλυτική, η πολιτική και η ιστοριογραφική.


[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΠΟΥΛΟΣ
Ο ΑΙΣΘΗΣΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ
ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΜΕΤΑΞΥ ΑΙΣΘΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΒΟΥΤΥΡΑΣ
ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ
ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ: Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΤΕΧΝΩΝ
ΣΤΡΑΤΗΣ ΜΥΡΙΒΙΛΗΣ
Ο ΒΑΣΙΛΗΣ Ο ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: ΕΝΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΘΕΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΜΥΡΙΒΗΛΗΣ Ή ΘΕΟΤΟΚΑΣ; ΕΝΑ ΛΑΝΘΑΝΟΝ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΙΤΡΙΑΧΡΟΝΟΥ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑΧΡΟΝΟΥ ΠΕΤΣΑΛΗ
Ι. Μ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΟΙ ΔΥΟ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΟΥ Ι. Μ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ
«ΑΧΥΡΟΓΡΑΦΗΜΑ» ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑΣ Ή ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ; Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΓΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ 1944
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΣΑΛΗΣ - ΔΙΟΜΗΔΗΣ
ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ: Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΥΓΚΕΡΑΣΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΣΑΛΗ - ΔΙΟΜΗΔΗ
ΕΝΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΧΕΙΡΑΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΦΕ ΜΕ ΤΟ ΔΕΞΙ: ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΕΞΑΡΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟ, ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑ
ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΟΝ-ΖΟΥΑΝ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΣΑΛΗ - ΔΙΟΜΗΔΗ
Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΠΕΤΣΑΛΗΣ: ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΟΙΠΩΝ ΤΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΕΟΤΟΚΑΣ
ΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟ
ΤΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΩΣ ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΩΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ: Ο ΘΕΟΤΟΚΑΣ ΩΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΟΣ - ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΟΣ
Μ. ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ
Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ, Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΗΣ
Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΝΟΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΕΖΟΓΡΑΦΟΥ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΚΥΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Α' ΚΑΙ Γ' ΤΟΜΟΥ