Η παρούσα, δίτομη, μελέτη Οικονομικής και Κοινωνικής Ιστορίας έχει ως αντικείμενο τις οικονομικές κρίσεις παλαιού τύπου στην Ελλάδα του 19ου αιώνα. Επιχειρεί να αποκαλύψει τους οικονομικούς μηχανισμούς και την ιδιόμορφη δυναμική που περικλείει η ελληνική κοινωνία κατά τις πρώτες δεκαετίες συγκρότησής της ως ανεξάρτητου κράτους. Το βασικό ερώτημα που τίθεται στην οικονομική ανάλυση είναι: Υπήρχαν οι προϋποθέσεις για τον οικονομικό εκσυγχρονισμό του νεοελληνικού κράτους; Εάν ναι, σε ποια έκταση; Πώς εκδηλώθηκαν και ποια εμπόδια συνάντησαν; Οι κρίσεις παλαιού τύπου που χαρακτηρίζουν την οικονομική ζωή αυτής της περιόδου, μολονότι σε ορισμένες περιπτώσεις απελευθέρωναν αναπτυξιακό δυναμικό, δεν μπόρεσαν μέσα από τους κλονισμούς και τις ρήξεις στον οικονομικό και κοινωνικό ιστό να ενεργοποιήσουν διαδικασίες υπέρβασης των προκαπιταλιστικών δομών και επενδυτικών στρατηγικών. Κοινωνία και πολιτική παρέμειναν καθηλωμένες σε παραδοσιακές νοοτροπίες και πρακτικές, που αποτελούσαν τελικά προέκταση αλλά και έκφραση μιας αγροτικής, ελάχιστα εκχρηματισμένης, οικονομίας. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]