Το πιο εκλεπτυσμένο, το μεγαλύτερο από κάθε άποψη διήγημα του Ντ. Χ. Λόρενς `Οι κόρες του εφημέριου` κατέχει ξεχωριστή θέση στο πολύπλευρο έργο του. Το διεισδυτικό βλέμμα του συγγραφέα καταγράφει και προβάλλει με αξεπέραστη τεχνική την ασφυκτική ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στο πρεσβυτέριο. Η καταπίεση στα στενά αυτά όρια ζωής ανάγεται σε καταστροφική δύναμη, καθώς απομονώνει την οικογένεια από τα υπόλοιπα μέλη της ενορίας και προκαλεί τη δυστυχία. Τα παιδιά μεγαλώνουν με αυστηρότητα και χωρίς ζεστασιά, ενώ οι γονείς χάνουν κάθε επαφή με τη ζωή, παλεύοντας να διατηρήσουν τον καθωσπρεπισμό τους παρά τα πενιχρά οικονομικά τους μέσα, και καταπιέζοντας τα παιδιά τους στο όνομα της οικογενειακής αγάπης και της αξιοπρέπειας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]