Ανάμεσα στις ατελείωτες αναμνήσεις μιας ολάκερης ζωής που τραβάει σήμερα πέρα απ` τα 83 χρόνια, ξέχωρο κομμάτι πιάνουν εκείνες οι αναμνήσεις των χρόνων της νιότης που πέρασα στην Αίγινα.
Θαρρείς πως είναι χαραγμένες με πιο έντονα χρώματα και μυρωδιές. Είναι εκείνα τα ανέμελα χρόνια που έζησα στο νησί πριν τον πόλεμο, παιδί ακόμα, αλλά και τα αμέσως κατοπινά της γερμανικής κατοχής, σαν έφηβος και νέος, που ήταν και τα περισσότερα. Για τα πέτρινα χρόνια του πολέμου, κυρίως εκείνα της κατοχής, ό,τι είχα αποφοιτήσει απ` το γυμνάσιο, έχω γράψει ένα ολάκερο βιβλίο με τίτλο "Οι αναμνήσεις μου: Αίγινα 1941 - 1944", που ήδη κυκλοφορεί.
Με το νέο αυτό βιβλίο, συμπλήρωμα του προηγούμενου, θέλησα να συνδέσω όλα εκείνα τα χρόνια μεταξύ τους, που αναφέρονται συνήθως σαν προπολεμικά, κατοχικά και μεταπολεμικά. Ο πατέρας πρωτοήρθε στο νησί εκεί γύρω στο 1923 - 24. Αγάπησε τον τόπο και τους ανθρώπους του, αγόρασε κτήματα και τα γέμισε με φιστικιές. Έτσι απ` όταν ένοιωσα τη ζωή γύρω μου και το μυαλό άρχισε να ξεχωρίζει εικόνες και να βαστά αναμνήσεις, είχα την τύχη να ζήσω, εκείνα τα χρόνια της άνοιξης, με φίλους που δεν υπάρχουν πια σήμερα, τα γλέντια και τ` ατελείωτα ξενύχτια.