Μικρή λαχταρούσε τα μακρινά ταξίδια. Αργότερα ζήλευε τα ποτάμια γιατί τολμούν και φεύγουν και το σπουδαιότερο, δεν γυρίζουν ποτέ πίσω. . . Ύστερα από δέκα χρόνια γάμου, επιλέγει τη φυγή. Ποιος οίστρος να κυνηγάει τη Μαριάννα και την αναγκάζει να περιπλανιέται χωρίς τελικό προορισμό; Είναι η γυναίκα αυτή μια αμοραλίστρια, μια τυχοδιώκτρια ή ένα πλάσμα δέσμιο των παρορμήσεών του;
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]