Το βιβλίο αυτό δεν είναι ένα συνηθισμένο οδοιπορικό που ο συγγραφέας του γίνεται γνωστός αφού το δημοσιεύσει. Συγγραφέας του παρόντος βιβλίου είναι ο διάσημος ποιητής της `Λίμνης`, ο Αλφόνσος ντε Λαμαρτίνος.
Καθώς ο Λαμαρτίνος ξεκινάει για την Ανατολή το 1832, εξακολουθεί να κουβαλάει πάντα μέσα του εκείνη την `αγιάτρευτη` και φλογερή επιθυμία για εξερεύνηση. `Πόσα είναι άραγε τα μέρη εκείνα`, γράφει στο `Οδοιπορικό` του `που μέσα στο νου μου έχω διαλέξει για να χτίσω ένα σπίτι, ένα αγροτικό κάστρο, κι εκεί να φτιάξω μια αποικία με φίλους από όλη την Ευρώπη`. Η ματιά του τελικά σταματά πάνω απ` τον Κάμπο της Τύρου, στην Συρία. `Κάποιοι δικοί του στίχοι που τους έγραψα στην τύχη, εγκαταλείποντας την Γαλλία για να επισκεφθώ την Ανατολή, έρχονται από μόνοι τους στο μυαλό μου`:
Δεν κατάφερα ν` ακούσω κάτω από τους αρχαίους κέδρους/
την ιαχή των Εθνών να ξεσηκώνεται και ν` αντηχεί·/
ούτε και είδα στον μαύρο Λίβανο τους προφητικούς αετούς/
να γλιστρούν από τα δάχτυλα του Θεού πάνω στα παλάτια της Τύρου.
Καρχηδόνα, Μάλτα, Ελλάδα, Κύπρος, Βηρυτός, Λίβανος, Ναζαρέτ, Ιερουσαλήμ, Βηθλεέμ και Συρία, είναι οι σημαντικότεροι σταθμοί της επίσκεψής του.
Λυρικός, ζωντανός και συχνά εξομολογητικός στις περιγραφές του `Οδοιπορικού` του, καταγράφει, παράλληλα με τις θαυμάσιες `εξωτερικές` εμπειρίες, το μυστικό οδοιπορικό του στον εσωτερικό μακρόκοσμο.
Ο Λαμαρτίνος στήριξε πολλές από τις ελπίδες του σ` αυτό το ταξίδι που όμως δεν του έφερε παρά θλίψη και πόνο. Ήλπιζε να αναζωπυρώσει την ταλαντευόμενη πίστη του· την έχασε τελείως. Ήλπιζε στη γιατρειά της κόρης του· έμελλε να τη συνοδεύσει ο ίδιος στον τάφο. Υπήρχε μέσα του ο ανομολόγητος αλλά διακαής πόθος να πλουτίσει, γι` αυτό, αντίθετα με τον Ζεράρ ντε Νερβάλ, ξόδεψε τεράστια ποσά στην διάρκεια του μεγάλου αυτού ταξιδιού. `Όλα για τη δόξα και το χρήμα`, αναφέρει ο ίδιος κάπου. Αν μη τι άλλο η δόξα τον ακολουθεί μέχρι σήμερα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]