«Ο Ψαράς και η ψυχή του» είναι το πιο βαθύ, πολύπλοκο και πολυσήμαντο από τα παραμύθια που έγραψε ο Ουάιλντ, με θέμα τη σύγκρουση της ομορφιάς με την ενοχή και τον πόνο. Η επιλογή μιας προσωρινής, φθαρτής ευδαιμονίας σε βάρος της αθάνατης ψυχής είναι ύβρις και τιμωρείται με αφάνταστη αγωνία. Ο προβληματισμός που διαπερνά το παραμύθι ανακαλεί το «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ» και την οριακή αντίφαση που σφράγισε και τον ίδιο το συγγραφέα - τη συνύπαρξη στη ζωή και στο έργο του μιας ρέμπελης αισθητικής φιλοσοφίας από τη μια, και από την άλλη ενός βαθύτατου προβληματισμού για την ηθική ευθύνη και την οδύνη της ύπαρξης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]