Ο χρόνος δεν πιάνεται εύκολα στα δίχτυα της νόησης. Κάθε σκέψη που τον αφορά οδηγεί σε ένα σημείο όπου διασταυρώνονται ζητήματα πολλών επιστημονικών κλάδων. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει ένας χρόνος αντικειμενικός κι ένας ψυχολογικός. Θα μπορούσαμε να αλλάζουμε, τουλάχιστον, κατά βούληση την υποκειμενική αίσθηση του χρόνου, επιμηκύνοντας τις ευχάριστες στιγμές και συντομεύοντας τις δυσάρεστες: Για τον Ετιέν Κλάιν, φυσικό στοιχειωδών σωματιδίων και φιλόσοφο των επιστημών, στο ζήτημα του χρόνου, σήμερα, τον κύριο λόγο έχει η φυσική: από τον Γαλιλαίο έως τον Αϊνστάιν, οι φυσικοί προσπαθούν να πετύχουν την ανάδυση, μέσα από τις εξισώσεις, ενός ενιαίου χρόνου. Άραγε, στο διάβα της ιστορίας, το βέλος του χρόνου θ’ αλλάξει κατεύθυνση;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]