Στο «Ο χαμένος Τιτσιάνο» η Ροσέτι φαντάζεται την οριστική πιθανότατα απώλεια ενός αριστουργήματος του Τιτσιάνο. Στα «Δίδυμα της Βάννα» εξετάζει τη στωική αφοσίωση μιας γυναίκας στα δίδυμα του σπιτονοικοκύρη και της συζύγου του. Στα «Υπέρ και τα κατά» ένας εφημέριος διαφωνεί με τους ενορίτες του για την κατάργηση των εδράνων στην εκκλησία. Τέλος, στις `Φουρτούνες αυτού του βασανιστικού κόσμου` η Ροσέτι περιγράφει τη διαδρομή μιας γυναίκας από τη παιδική της ηλικία έως την επιστροφή της στην εκκλησία και στον τόπο καταγωγής της, ύστερα από έναν αποδοκιμασμένο γάμο με ένα Μεθοδιστή.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
