Ο Μιγκέλ δε Θερβάντες, κλεισμένος στη φυλακή του Αλγερίου, στέλνει αγωνιώδεις επιστολές σε πρόσωπα αγαπημένα για να μεσολαβήσουν ώστε να απελευθερωθεί. Δεν βλέπει, ωστόσο, φως από πουθενά. Μέσα στην απόγνωσή του, και για να μην τρελαθεί στη διάρκεια αυτών των πέντε ετών εγκλεισμού του στη σκοτεινή φυλακή, προσπαθεί να ζωντανέψει στη σκέψη του τις συναρπαστικές περιπέτειες που έχει ζήσει. Έτσι μιλά για τις περιπέτειές του στην Ιταλία, για τους έρωτές του με ωραίες δούκισσες και φτωχές κοπέλες του λαού, αλλά και για τη στρατιωτική του εμπειρία δίπλα στον Δον Χουάν της Αυστρίας, με τον οποίο πολέμησε μαζί στην `κρισιμότερη μάχη που έζησε ποτέ ο κόσμος ολάκερος` : στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου, εκεί στις ελληνικές ακτές, και ήταν γι` αυτόν η συγκλονιστικότερη στιγμή της ζωής του και της ιστορίας της ίδιας. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]