Ο Τζιζικο-Περικλής, ένα αμέριμνο τζιτζίκι, περνούσε τον καιρό του γράφοντας με πάθος μουσική και αδιαφορώντας για το τι συνέβαινε γύρω του. Οι θεοί των τεσσάρων Εποχών όμως θύμωσαν μαζί του και γι` αυτό τον έκαναν Υπουργό Φύσης αναθέτοντάς του ένα δύσκολο έργο: να ξανακάνει τα ελληνικά δάση, τις θάλασσες, τις λίμνες και τα ποτάμια. . . όμορφα και μαγικά! Όπως ήταν κάποτε. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]