"Πριν το συνειδητοποιήσει, κοίταζε πάλι την πέτρα, αφήνοντας την περίεργη επιρροή της να ξυπνήσει μέσα στο νου του μια επιβλητική λιτανεία. Είδε πομπές από ρασοντυμένες, κουκουλοφόρες μορφές που το περίγραμμά τους δεν ήταν ανθρώπινο, και ατένιζε σε ατέλειωτες λεύγες ερήμου με παρατάξεις από σκαλιστούς, τιτάνιους μονόλιθους. Είδε πύργους και τείχη σε θεοσκότεινα βάθη κάτω από τη θάλασσα, και δίνες του διαστήματος όπου ρυάκια μαύρης καταχνιάς αρμένιζαν μπροστά από ανάριες μαρμαρυγές μιας παγερής μενεξελιάς θολούρας. Και πέρα από όλα τ’ άλλα είδε φευγαλέα ένα άπειρο χάος σκοταδιού, όπου υλικές και ημιυλικές μορφές γίνονταν αντιληπτές μόνο από τα ανεμώδη ανασαλέματά τους, και όπου νεφελώδεις διατάξεις δύναμης φαίνονταν να επιβάλλουν τάξη στο χάος και να κρατούν το κλειδί για όλα τα παράδοξα και τα μυστήρια των κόσμων που γνωρίζουμε." - Ο Στοιχειωτής του Σκοταδιού