Η ζωγραφική του είναι μια αδιάκοπη αναζήτηση όχι για τις φόρμες ή τη σύνθεση των χρωμάτων αλλά για τις μορφές του Απόλυτου. Η ζωγραφική του Βικέντιου - θα μπορούσα να προσθέσω, - είναι η εσωτερική του βιογραφία: Από την απόγνωση των Πατατοφάγων ως την εκθαμβωτική γιορτή των ηλιοτρόπιων. Μέσα από αυτή την «άλλη» βιογραφία που είναι η αρχή της δικής μου προσέγγισης, ο Βικέντιος Βαν Γκογκ, λειτουργός του Υψίστου και καρμπονάρος, ιδιοφυής και τρελός ζει στους νέους καιρούς κι ανάμεσα στους νέους ανθρώπους, όπου το αποκαλυπτικό Φως συνθλίβει το πυκνό γύρω και μέσα μας σκοτάδι. Ζωγραφική και ζωγράφος καλούν σε μια διαρκώς νέα Αποκάλυψη. . .
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
