Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας παππούς πιο παππούς απ` όλους τους παππούδες του κόσμου. Δεν τον έλεγαν Γιώργο ή Γιάννη, Φάνη ή Λάμπη, ούτε Κωνσταντή ούτε Θανάση. Είχε ξεχωριστό όνομα, γιατί ο παππούς αυτός ήταν ξεχωριστός. Τον έλεγαν Χρόνο. (. . .) Ο παππούς ο Χρόνος έχει κάτασπρα μαλλιά, γιατί έχει δει πολλά χιόνια να πέφτουν. Έχει πολλές πολλές ρυτίδες στο πρόσωπο, γιατί έχει ζήσει πολλές πολλές ζωές, γεμάτες χαρές και λύπες. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]