Ο μεγάλος Ιρλανδός συγγραφέας και ποιητής Όσκαρ Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1856, και πέθανε και θάφτηκε κάτω από τραγικές συνθήκες το 1900 στο Παρίσι. Οι σύγχρονοί του ισχυρίστηκαν ότι οι λαμπρότερες σελίδες του δεν ήταν παρά αμυδρές ανταύγειες του ίδιου του του εαυτού.
Ο ίδιος έλεγε για τον εαυτό του: `Έβαλα όλη μου τη μεγαλοφυία στη ζωή μου - και μονάχα το ταλέντο μου, μέσα στα έργα μου`.
Ο φίλος του Αντρέ Ζιντ, το έργο του οποίου ο αναγνώστης κρατάει στα χέρια του, ανάμεσα σε πλήθος άλλες εύστοχες επισημάνσεις αναφέρει: `Πολύ μεγάλος συγγραφέας, όχι, αλλά μεγάλος καλλιτέχνης της ζωής, αν επιτρέπουμε σ` αυτή τη λέξη του `viveur`, να πάρει όλη της την πλέρια σημασία. Όμοιος με τους Έλληνες αρχαίους φιλοσόφους, ο Γουάιλντ δεν έγραφε, αλλά συζητούσε και ζούσε τη σοφία του, εμπιστευόμενος την ασυλλόγιστα, στη ρευστή μνήμη των ανθρώπων και σα γράφοντας την στο νερό. Εκείνοι που τον γνώρισαν καλύτερα, και περισσότερον καιρό, ας γράψουν τη βιογραφία του, ένας απ` αυτούς που τον άκουσαν πιο άπληστα, αναφέρει εδώ πέρα, απλώς, μόνο, μερικές προσωπικές του αναμνήσεις`.
Κι όπως συμπληρώνει στην εισαγωγή του, ο ομότεχνος τους και εκπληκτικά συγγενεύων Ναπολέων Λαπαθιώτης, σχολιάζοντας αυτές τις `προσωπικές αναμνήσεις` του Ζιντ: `Μας τον παρουσιάζουν ολοζώντανο, παλλόμενο και σαν αναστημένον. Ο Γουάιλντ, μας θυμίζει τις λαμπρές τοιχογραφίες των ζωγράφων της Αναγεννήσεως, που, αν και ραγισμένες απ` τον χρόνο, είτε, εδώ κι εκεί, κηλιδωμένες, απ` την εγκληματικότητα, την άγνοια ή την απροσεξία των ανθρώπων, μένουν τ` αριστουργήματα που ήταν, και μάλιστα, σχεδόν, και πιο λαμπρά!`
Το βιβλίο αυτό πρωτοκυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1910 με τίτλο: Andre Gide: `Oscar Wilde. In Memoriam (Souvenirs). Le `De Profundis``. Η μετάφραση έγινε από τον εξαίρετο ποιητή μας Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, που αυτοκτόνησε στις 8 Ιανουαρίου 1944 αφήνοντας αμετάφραστη μιάμιση περίπου σελίδα, που με άκρα ευσυνειδησία μετέφρασαν οι Β. Νικολόπουλος και Α. Μοθωνιός. Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούλιο του 1944, η στερνή αυτή κατάθεση ψυχής του ποιητή, κυκλοφόρησε σε μια λιτή έκδοση που παραμένει άγνωστη ακόμη και σε αυτούς που εξακολουθούν να αγαπούν την ποίηση του Ναπολέοντα Λαπαθιωτη. Στην παρούσα έκδοση, η γλώσσα, η ορθογραφία και η στίξη της μετάφρασης παρέμειναν ακέραιες, με μόνη παρέμβαση την μετατροπή του πολυτονικού συστήματος που χρησιμοποιούσε ο μεταφραστής, σε μονοτονικό.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]