Ο πρωταγωνιστής, ένας έφηβος με ευαισθησίες και ανησυχίες, φτάνει από το νησί των Φαιάκων στην πρωτεύουσα στις αρχές της δεκαετίας του `60 και δρώντας μαζί με νέους της ηλικίας του στοχάζεται πάνω στα εξαιρετικά γεγονότα που συμβαίνουν, ενώ ζωντανεύουν μπροστά του οι ήρωες των αστυνομικών περιπετειών των διαβασμάτων του. Τελικά, εξελίσσεται σε αντιήρωα εκείνης της εποχής των έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων, της εσωτερικής μετανάστευσης και της μαζικής ανοικοδόμησης. (. . .) Το μυθιστόρημα, πικρό και οργισμένο, με εύστοχα σχόλια πάνω στα γεγονότα και στα πρόσωπα που σημάδευσαν εκείνη την περίοδο, αποτελεί ύμνο στην πόλη της Αθήνας, την οποία ανακαλύπτει ο ήρωας σε κάθε βήμα του, στους δρόμους, στις πλατείες, στα καφενεία, στα ζαχαροπλαστεία, στα γήπεδα, στους κινηματογράφους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]