`Με λένε Μαξίμ και είμαι εντεκάμισι χρονών. Μοιάζω με κάθε φυσιολογικό αγόρι. Μόνο που είμαι πολύ κοντός έως μικροσκοπικός. Γι` αυτό όλα τα παιδιά με κοροϊδεύουν. Όλα, εκτός από μια όμορφη δεκάχρονη με μάτια που έχουν το χρώμα του φουντουκιού, τη Γαριδούλα. Από τότε που τη γνώρισα, έπαψα να είμαι μόνος...`
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]