Και μεγάλωνε γρήγορα ο Δίας. Όπως όλοι οι θεοί. Και περπάτησε αμέσως, χωρίς να μπουσουλήσει σαν παιδόπουλο. Και τότε η Αδράστεια του χάρισε ένα θαυμαστό παιχνίδι: μια σφαίρα από χρυσές στεφάνες, όπου ήταν πλεγμένος φιδωτικά ένας κισσός. Όταν την πετούσες ψηλά αυτή τη σφαίρα, χάραζε πέφτοντας ένα φωτεινό αυλάκι όμοιο μ` εκείνο που αφήνει πίσω του ένα πεφταστέρι. Και την πετούσε ο Δίας μέσα στη σπηλιά και έτρεχε για να την πιάσει...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
