Ο Μέγας Αθανάσιος, πατριάρχης Αλεξανδρείας, υπήρξε από τις κορυφαίες μορφές της Εκκλησίας μας. Ζώντας στα πιο αποφασιστικά για την εδραίωση της Ορθοδοξίας χρόνια, τότε που οι εσωτερικοί εχθροί της αποδεικνύονταν περισσότερο επικίνδυνοι από τους Ρωμαίους διώκτες, αγωνίστηκε με ακατάβλητο σθένος για την επικράτηση των αληθειών της Πίστεως, με αποτέλεσμα να υποστεί πολλές δοκιμασίες και πέντε εξορίες, διάρκειας 16 ετών. Κατά τον εγκωμιαστή του άγιο Γρηγόριο τον θεολόγο, `η αρετή και ο Αθανάσιος ήταν ταυτόσημες έννοιες, επειδή αυτός συγκέντρωνε όλες τις αρετές...`. Επομένως, `αρετήν επαινών, Αθανάσιον επαινέσομαι`, κατέληγε.
Στο έργο μας τούτο περιγράφονται συνοπτικά τα σχετικά με τη γέννηση και την παιδική ηλικία του, τους αγώνες για την περιχαράκωση της Ορθοδοξίας, τις συγγραφικές δραστηριότητες, τις εξορίες και τον τελικό θρίαμβο, ενώ παρατίθενται και αρκετά επιλεγμένα αποσπάσματα -στη νεοελληνική- από τη διδασκαλία του. Όλα αυτά αποδεικνύουν την ορθότητα της διαπίστωσης του αγίου Γρηγορίου που χαρακτήρισε `όρον μεν επισκοπής είναι τον εκείνου βίον και τρόπον, νόμον δε ορθοδοξίας τα εκείνου δόγματα`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]