Όλα άλλαξαν ριζικά στη ζωή μου τότε που το αυτοκίνητο της Αρχιεπισκοπής με σακάτεψε. Τότε αναδύθηκαν από μέσα μου εντάσεις και δυνατότητες πέραν της μεταφυσικής, που με απογείωσαν οριστικά στη σφαίρα του απόλυτα τραγικού. Τότε κατάλαβα πώς έπρεπε να υπερασπιστώ την ηθική του κακού και να παίξω το ρόλο ενός δραματικού απόστολου πέρα απ’ τη λογική των τετριμμένων. Εξάλλου δεν είχα κι άλλες επιλογές στην κατάσταση που βρισκόμουν από το να παίζω με συνειδήσεις και συγκυρίες. Μόνο που δεν υπολόγισα όσο έπρεπε στο φωτεινό ήμισυ μιας απελπισίας που ονομαζόταν Ελπίδα Γιαρμάς. Πάντως ο «μεγάλος θανατικός» άρχισε παραμονές Χριστουγέννων του 1981 στην οδό Κλεμανσώ. Στο παλιό μας σπίτι. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]