Τοπ Καπί. Το σεράι της αυτοκρατορίας που διοικήθηκε για πεντακόσια χρόνια αδιάλειπτα από την ίδια δυναστεία - της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δέκατος έβδομος αιώνας. Εποχή του Ιμπραήμ (1640-1648).

Ο Λιβανελί χρησιμοποιεί τα πραγματικά γεγονότα, χωρίς όμως να τα τοποθετεί στο χρόνο και χωρίς να αναφέρει ονόματα, ώστε το έργο να έχει την ελευθερία του μυθιστορήματος. Έτσι, το ταξίδι είναι αληθινό. Πιο αληθινό ακόμα γιατί οδηγός του είναι ο Αρχιευνούχος του χαρεμιού, ο άνθρωπος που έχει υπό τον έλεγχό του το χαρέμι και κινείται πιο άνετα από κάθε άλλον μέσα στα ανάκτορα... ένας ήρωας στο πλάι της εξουσίας, συνθλιμμένος από αυτή. Κάποτε ηρωικός, άλλοτε απόλυτα φοβισμένος.

"Ο μεγάλος ευνούχος της Κωνσταντινούπολης" είναι ένα έξοχο ταξίδι στον παράξενο, ποιητικό και ταραγμένο κόσμο του Τοπ Καπί, αλλά προπαντός μια αλληγορία για τη σχέση του ανθρώπου με την εξουσία.