Σεπτέμβριος 1922 και ενώ ο Ελληνικός στρατός εγκαταλείπει τη Μικρασία, μια αποδεκατισμένη μεραρχία περιπλανιέται ακόμα στην έρημο της Ανατολίας. Καθώς οι ελπίδες για σωτηρία λιγοστεύουν και το ηθικό των στρατιωτικών χειροτερεύει, ο ηλικιωμένος διοικητής τους πενθεί ακόμα το θάνατο της συζύγου του και βρίσκει παρηγοριά στην αγάπη του για τη μυθολογία και στον εθισμό του στη μορφίνη. Η τύχη των περιπλανώμενων φαίνεται τελικά να αλλάζει όταν φθάνουν σε μια μικρή πόλη που δεν έχει αγγίξει ο πόλεμος. Αλλά η μεραρχία δεν έχει ξεφύγει από τις Ερινύες της και τις οδηγεί στον επιφανειακά ειδυλλιακό αυτό τόπο, με μοιραίες συνέπειες για στρατιώτες και ντόπιους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]