Είναι γνωστή η σχέση του Μπέκετ με τη ζωγραφική και έχει επαρκώς σχολιασθεί από τους μελετητές του. Η ζωγραφική διατρέχει το έργο του, είτε πρόκειται για μια οπτική εντύπωση, μια εικόνα αρχέτυπο, μια εικόνα-εμμονή, είτε για πίνακες που στοιχειώνουν τη συνείδηση των μυθιστορηματικών του προσώπων. Με αφορμή τις παράλληλες εκθέσεις των δύο Ολλανδών ζωγράφων Μπραμ και Γκερ βαν Βέλντε, ο Μπέκετ γράφει τα κείμενα του βιβλίου, ανοίγοντας μια συζήτηση για τη μοντέρνα τέχνη, πάντοτε επίκαιρη και καίρια, συνδέοντας με τρόπο αναπόφευκτο τη ζωγραφική με τη λογοτεχνία.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
