Μπορεί οι βάτραχοι να μεταμορφώνονται ορισμένες φορές σε γοητευτικούς πρίγκιπες, αλλά δεν θα `πρεπε να ξεχνάμε ότι κάποιες πριγκίπισσες γίνονται, λόγω της κατάρας του γάμου, μέγαιρες που δεν εξημερώνονται με τίποτα. Έτσι είναι και η Παμπρενέλ, πλάσμα ονειρεμένο, πρότυπο γλυκύτητας και ερωμένης την οποία ερωτεύεται ο Εκτόρ, ευγενικός, εργένης, γλεντζές, ενίοτε δημοσιογράφος ή ιδιωτικός ντετέκτιβ. Πολύ γρήγορα η κυρία επιβάλλει τους κανόνες της: κόβονται οι έξοδοι, οι φίλοι και οι παρέες, μια ζωούλα τακτοποιημένη όπως το νέο διαμέρισμα, με μια στρατιωτική σχεδόν πειθαρχία στα ωράρια του φαγητού, του ύπνου, των πάντων. . . (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]